EVOLUTIE VAN HET LEVEN
Een interview met Henk Robben
Wie kent niet de allereerste zin uit de bijbel: “In den beginne schiep God de hemel en de aarde”?
Onderwijsminister Maria van der Hoeven vond het enige tijd geleden nodig om een
maatschappelijke discussie op gang te brengen over het ontstaan van de wereld. De populaire
Amerikaanse Intelligent Design-theorie gaf daarvoor de belangrijkste impuls: de evolutie is niet
gebaseerd op toeval, maar op een ‘intelligent ontwerp’. De Tweede Kamer bemoeide zich er
mee en wilde zelfs de scheppingsleer uit de biologielessen schrappen. “Te gek voor woorden”,
vindt Henk Robben.
Net zo goed als de wetenschap al eeuwen lang een verklaring zoekt voor het ontstaan van het
leven, hebben religies en wereldbeschouwingen dat van oudsher gedaan, Maar het ‘taalspel’ van
beiden is verschillend. De wetenschap zoekt rationele argumenten, godsdiensten hebben hun
verwondering en vragen over het ontstaan van het leven neergelegd in verhalen. In de joods-
christelijke traditie leidde dat tot het Scheppingsverhaal in het eerste boek van de bijbel,
Genesis. Een prachtige ‘novelle’, die woorden en beelden gaf aan wat tot dan en nu toe
onverklaarbaar was. Hele generaties groeiden er mee op.
Maakt het eigenlijk wat uit of God de mens geschapen heeft of dat de mens geëvolueerd is tot
wat hij nu is? Henk Robben: “God schiep de materie en het leven; leven dat zich kan evolueren.
Omdat de Schepper wilde dat alles wat hij geschapen had door eigen scheppingskracht in stand
gehouden zou worden, creëerde hij het mannelijke en het vrouwelijke. Hij voorzag de mens
vanuit eigen energie van groeikracht. Inmiddels is de mens uitgegroeid tot een schepsel dat in
vrijheid zijn of haar keuze kan bepalen.”
Volgens Henk bestaat de essentie van het scheppingsverhaal uit de menselijke bewustwording
van goed en kwaad. De mens kreeg als het ware de ‘uitdaging’ mee om de balans te vinden
tussen goed en kwaad, het mannelijke en het vrouwelijke, het ying en het yang: “Het is wel heel
typerend dat in alle wereldreligies het mannelijke de boventoon voert en het vrouwelijke naar de
achtergrond is geschoven. Dat zou je kwaliteitsvernietiging kunnen noemen. Het woord
emancipatie zou je dan uit de dikke Van Dale kunnen halen, omdat er dan geen onbalans meer
bestaat tussen het mannelijke en het vrouwelijke, terwijl juist het creëren van evenwicht tussen
het mannelijke (verstand) en het vrouwelijke (gevoel) een andere dimensie geeft aan
machtsstrijd, emotie en intuïtie.”
Als we alleen de evolutieleer zouden hanteren, heeft het rationele (het mannelijke) weer de
overhand en verliezen we ons emotionele intuïtieve (het vrouwelijke) bestaan. Onze spirituele
beleving zou, meent Henk, drastisch verminderen. “Het scheppingsverhaal is in mijn optiek van
wezenlijk belang om tot eenheid te komen. Eenheid met elkaar en hopelijk ooit met de
Schepper. Wereldwijde balans; wereldwijde vrede. Maar kijkend naar de realiteit zal naast het
scheppingsverhaal het evolutieproces nog wel een tijdje doorgaan.”
Jan Simons
Terug naar
overzicht