GEEST EN WIND

"Winti betekent wind. Als taalkundige verwijs ik graag naar de oud-testamentische term ruah, de wind die als symbool gebruikt wordt voor de geest van God die boven de wateren zweefde. In de Latijnse traditie heeft men ruah vertaald door spiritus en er het woordje sanctus voor geplaatst. In de Germaanse traditie, waar men het woord geest gebruikt - wat etymologisch zoiets als 'spook' betekent - heeft men er heilig voor geplaatst. Maar in de Angelsaksische traditie kreeg men het probleem niet opgelost. Vandaar dat sommige Angelsaksische christenen bang zijn omde uitdrukking holy ghost in de mond te nemen, omdat dat te veel de bijklank van 'spook' zou hebben. Daarom spreken ze liever van holy spirit, wat dan in de lijn ligt van de Romaanse traditie.
Hoe dan ook: Winti staat - bijna zoals het oud-testamentische ruah - als één begrip voor geest en wind. In 1988 werd door het bisdom van Paramaribo een nieuwe pericopenvertaling voorgesteld en daarin hebben de vertalers het traditionele 'heilige geest' - dat vroeger werd weergegeven als Santa Yeye (yeye betekent vooroudergeest) - vervangen door Santa Winti. Dit heeft enorm veel stof doen opwaaien in katholiek Paramaribo. Het was als een knuppel in het hoenderhok. Van de diverse vormen van Winti werd er nu één bevorderd tot Santa Winti. De bisschop van Paramaribo - een heel wijs man - heeft de knoop toen doorgehakt en de pericopenvertaling goedgekeurd voor de zondagse diensten. Ik geloof dat hij in goed gezelschap was. Toen Paulus op de Areopaag, tussen al de altaren en goden, een preek hield en zei dat hij zou spreken over die onbekende God, liep hij wellicht ook het gevaar dat zijn toehoorders zouden denken, dat hij er weer eentje toevoegde aan de bestaande diversiteit."

(Ch. H. Eersel, Harmonie en heil, in Tijdschrift voor Geestelijk Leven, december 1995).

Terug naar overzicht