TAFELGEBEDEN
UITVAARTLITURGIE
TAFELGEBED 1
Verenigd rond deze tafel in droefheid
om een mens die heenging uit ons midden
zoekt ons hart naar troost en vrede.
Tranen zijn geen schande
als er maar mensen zijn,
die tranen willen drogen,
die troost en vrede willen zijn
voor u en mij en voor iedereen
die zijn verdriet niet aan kan.
Daarom heeft God
de mensen willen geven aan elkaar
een hand op de schouder
een vriend die ons begrijpt
die zwijgt, maar die er is.
Daarom is er midden in de pijn van deze dag,
nog plaats voor dankbaarheid om God
die mensen geeft aan mensen,
Het leven van mensen in deze wereld
is zoeken, steeds maar zoeken
naar een land ver weg.
Want ergens moet het zijn,
wat mensen hier niet kunnen vinden,
blijvende vrede en geluk.
Ergens moet het zijną
bevrijding uit alles
wat een mens verdriet doet.
Temidden van mensen
die zoeken naar vrijheid
staat levensgroot voor ons
de boodschap van Jezus:
geborgenheid, vrede, de tranen gedroogd
het lijden voorbij, de mens gekoesterd
in Gods eigen armen.
Zo werd zijn woord gehoord
door mensen van alle tijden
als een verkwikking voor zoekers,
die belast en beladen
door het leven moesten.
Dit was zijn boodschap
dit wou hij leren aan zijn vrienden,
aan ons: dat leven pas ten volle leven wordt,
wanneer het wordt gedeeld
als brood dat gebroken wordt
en gaat van hand tot hand.
Zo deed Hij, zo was Hij;
Mensenzoon met God voor ogen.
Zo is Hij, vandaag, morgen en overmorgen,
ons Brood ten leven,
dat ons voedt en gaande houdt
om bevrijd te worden, ooit,
uit dit duister naar het Licht.
God, omdat uw zoon
het leven is voor iedereen
die naar een uitweg zoekt,
wil daarom ons bidden niet negeren.
Bescherm ons als een vader
en houdt ons vast,
want onze namen
staan geschreven in uw hand.
Wij geloven
dat leven sterker is dan de dood
en wij geloven zo graag
dat U ons mensen draagt
het leven door tot in eeuwigheid.
Onze Vader...
