Ik groet je, mijn moeder,.
Je gelaat werd gevormd door handen
die geen ongeduld kenden.
Je zachte trekken doen de voorbijgangers opkijken.
Je ogen zijn helemaal die van een moeder,
je gebaren zijn delikaat.
Niets onstuimigs, niets ongeduldigs.
Als je blik naar beneden gaat,
is dat niet het teken van onbewuste minderwaardigheid,
maar van een goddelijk innerlijk.
Je zuivere lippen, ongedwongen gemodelleerd
door de God van maat en schoonheid.
Ik groet je, moeder, waardig en mooi te midden van je kinderen.
Jij die oud wordt, jij die niet sterven kunt,
moeder voor altijd van een hernieuwd bestaan.
Elke dag wat beschaving in die nieuwe aarde
die fijnheid miste.
Elke dag stond je te wachten.
Elke dag te luisteren naar de nieuwe geheimen van het leven.
Terug
naar overzicht
|
|
