|
Bomen zijn werkelijk,
Hun bladeren praten werkelijk
met woorden veelzeggend en letterloos.
Hun toppen zingen,
Hun stemmen zwijgen
hoorbaar.
Hun wortels houden
van de aarde.
Bij een boom
staande moet ik wel
ademen als een boom.
Naar een boom
ziende zie ik
hemel en aarde in elkanders
armen.
Want een boom,
een boom is een bruiloft.
(Hans Andreus, Verzamelde gedichten, Bakker,
Amsterdam, 1984)
|
