VITABERNA

 

 


Pastoraal atelier

Levoland 

Relimarkt

Bronnenmagazijn

 
LEVEN VANUIT DE GROND VAN JE HART
Matteüs 6, 19-34
Overweging Montfortparochie Tilburg, 31 maart - 1 april 1990

"Wat zullen we morgen eten?" Hoe vaak stellen we niet deze simpele en alledaagse vraag, - zonder dat we daar verder al te veel bij nadenken? En hoe gemakkelijk wordt er niet gezegd: "Welke kleren doe jij vanavond voor dat verjaardagsfeestje aan?" Of: "Hebben we nog wel genoeg te drinken in huis, als de buren in het weekend op bezoek komen?" Allemaal doodgewone, dag-dagelijkse beslommeringen en zorgen. In ieder huishouden komen ze voor. De zorg om je natje en droogje, de zorg over de dagelijkse gang van zaken. Wie een beetje vooruit wil kijken, ontkomt er ook niet aan. Je moet zulke dingen nu eenmaal regelen.

Vooruitkijken, zorgen voor de dag van morgen, werken aan je toekomst: onze huidige samenleving zit er vol van: - zorg dat je goed verzekerd bent... - zorg dat je niet te laat bent voor je afspraak... - zorg dat je je vakantie ruim tevoren reserveert... - zorg dat je je belastingformulier op tijd ingeleverd hebt... Allemaal zorgen voor de dag van morgen. Wie zijn toekomst zeker wil zijn, lijkt de wereld om ons heen te zeggen, dient verder te kijken dan zijn of haar neus lang is.

Maar dan horen we Jezus in de evangelielezing van vandaag doodgemoedeerd zeggen: - "Maak je toch geen zorgen over de dag van morgen": want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf"; - "Dacht je dat de vogels in de lucht zich druk maakten over wat ze morgen zullen eten?" - "En kijk nou eens naar de bloemen in het veld: ze groeien toch ook vanzelf?!" - "En denk je dat je met al je getob en gepieker ook maar één dag aan je leven kunt toevoegen?" Het klinkt allemaal wel mooi en heerlijk onbekommerd... Lekker op je lauweren rusten, laat de boel maar waaien, morgen komt er weer een dag. Het heeft zoiets van: "Alleen voor beschuit hoef je eruit!", of: "Breek de dag, tik een eitje!". Verademend, zou je zeggen, zo'n evangelielezing, want de wereld ziet er ineens een stuk vrolijker uit. Een "blijde boodschap" [aan de vooravond van/op] 1 april. Je zou haast geloven dat het waar was...

Maar kan dat nou eigenlijk wel, zo'n uitspraak van Jezus? Roept zo'n stellingname niet veel vragen op, als je weet dat miljoenen mensen niet anders kúnnen dan zich vandaag terecht bezorgd maken over wat ze morgen in godsnaam moeten eten en drinken? Kan dat nou wel, zo'n uitspraak van Jezus, terwijl talloze mensen bedreigd worden in hun bestaan, beroofd van hun vrijheid en hun toekomstverwachting? Lijkt een dergelijke uitspraak niet verdacht veel op een traditioneel zoethoudertje in de trant van: "vertrouw maar op God, dan komt het wel in orde"? Zo simpel ligt het, denk ik, niet.

Jezus roept in zijn Bergrede, - waarvan de evangelielezing een onderdeel uitmaakt - niet op tot een naïef en romantisch vertrouwen. Hij vraagt ons wel degelijk om een bewuste en weloverwogen keuze te maken: je kunt immers niet God dienen én de Mammon; en je kunt je maar beter niet verrijken met allerlei aardse goederen, want het is immers vergankelijke rijkdom: vroeg of laat vallen ze ten prooi aan ongedierte, en blijft er niets van over. Waar het op aankomt is, dat je op zoek gaat naar wat je werkelijk van belang vindt in je leven: zoeken naar je eigen bestemming, waar je je als mens gelukkig kunt voelen, en waar je jezelf kunt waarmaken met je eigen mogelijkheden en beperktheden. Zoeken naar je eigen geluk temidden van het geluk van de ander.

Het evangelie zegt ons dus: mens, jij bent veel waard, je bent veel meer waard dan je denkt. En je bent niet meer waard vanwege al die dingen die aan jouw bestaan kunnen worden toegevoegd, zoals kleding, eten en drinken, een goede gezondheid, een lange levensweg, een belangrijke taak die je hebt... Nee, je bent veel meer waard dan al die dingen. Laat dat eens tot je doordringen, zegt Jezus, dan kun je getroost teruggaan naar al die grote en kleine zorgen, naar de moeilijkheden van je eigen leven en die van de samenleving. Laat dus die angstige en paniekerige bezorgdheid maar varen, want anders verval je weer in je oude manier van leven waarin de zorg voor eten en drinken je zo opeist dat je geen oog meer kunt hebben voor iets of iemand anders.

Wanneer je op God durft vertrouwen en zijn uitdaging aanneemt, dan zul je zoveel goedheid ervaren in je leven dat je je niet meer angstig zorgen hoeft te maken over wat je moet eten en drinken en welke kleren je zult aantrekken. "Zoek eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid, en alles zal je erbij gegeven worden". Als je daarin gelooft, dan hoef je niet meer te knokken voor de dag van morgen. en hoef je je toekomst niet vooraf meer veilig te stellen. Dan ben je op de goede weg, doe je recht aan anderen, maak je ruimte voor God, kun je leven vanuit de grond van je hart.

AMEN

Terug naar overzicht thema's

Terug naar overzicht bijbelpassages